Claire Martens wil intimidatievrije zones in Amsterdam tegen straatintimidatie
Als het aan Claire Martens ligt, komen er intimidatievrije zones voor vrouwen in Amsterdam. Op dit moment krijgt driekwart van de meisjes of jonge vrouwen in de stad te maken met straatintimidatie en dat moet volgens de VVD-fractievoorzitter nodig veranderen. Ze komt met een plan voor een confronterende campagne en vertelt bij Op1 wat dat precies betekent.
Sissen, nafluiten, zelfs achtervolgen: driekwart van de vrouwen heeft er last van. En dat moet nu echt afgelopen zijn. Vindt de VVD in Amsterdam. Er moeten nieuwe spotjes en intimidatievrije zones voor vrouwen komen. Mag het dan daarbuiten wel? “Het mag helemaal nergens”, stelt Claire Martens.
Eén hotspot
Maar waarom wil de VVD-fractievoorzitter in Amsterdam dan intimidatievrije zones? “We zijn al jaren bezig met het aankaarten van straatintimidatie. In heel veel facetten. Maar het lukt ons onvoldoende om er grip op te krijgen.” Dan zou je van heel Amsterdam een intimidatievrije zone kunnen maken. Maar dat is volgens Martens geen mogelijkheid. “Het lastige op dit moment is dat we beperkte middelen hebben. We hebben niet veel politieagenten en er zijn onvoldoende handhavers.”
We schieten met hagel, stelt de Amsterdamse VVD’er. “We spreken mensen aan, we openen een buurtcentrum, maar het werkt niet.” En daarom is het volgens Martens nu klaar. “75 procent van de jonge vrouwen in de grote steden heeft hier last van. Laten we nou één hotspot aanwijzen en alles doen binnen onze macht wat daar mogelijk is om te kijken wat daadwerkelijk werkt. Om te voorkomen dat vrouwen hun gedrag moeten aanpassen aan de mannen op straat.”
Eigen ervaring
De VVD’er, die in Amsterdam-West woont, heeft zelf ook te maken met straatintimidatie. “Ik woon er met heel erg veel plezier, maar er zijn gewoon wekelijks situaties die gewoon niet oké zijn. Ik ben opgevoed door mijn moeder en zij vertelde me dat ik nooit alleen naar huis mocht fietsen, mijn sleutels in mijn handen moest houden en haarspray in mijn tasje moest hebben. Ik heb nu een dochter van zes maanden en ik merk gewoon dat het niet veranderd is. We moeten ergens een grens trekken en zeggen dat in Nederland een vrouw zichzelf mag zijn.”
