Beveiliging van Peter R. de Vries: ”Het was alles of niets”
“De pijn is met geen pen te beschrijven.” Tahmina Akefi, partner van de vorig jaar gedode Peter R. de Vries, maakte vandaag gebruik van haar spreekrecht in de rechtszaak tegen de verdachten van de moord. Ze schuift aan bij Op1 samen met rechtbankverslaggever Saskia Belleman en advocaat Peter Plasman, die in de rechtszaal aanwezig waren.
Weerzinwekkend
Voor Tahmina Akefi was het confronterend om de verdachten weer te zien in de rechtszaal. ”Wat is er misgegaan in het leven van zo iemand, dat ie in staat is om zo’n gruwelijke daad te plegen? Er gaat van alles door je heen. Woede, boosheid, verontwaardiging. Ik ben er dag en nacht mee bezig. Wat is er dan misgegaan in het leven van een zo jong iemand die in staat is om dit te doen. Ik kan me voorstellen dat als je bedreigd wordt, dan gebeurt er dit of dat. Maar de manier waarop ze dit hebben voorbereid, de manier waarop ze erover hebben gesproken, dat maakt het zo weerzinwekkend.”
Verdachten aan het woord
Zowel de 22-jarige verdachte schutter Delano G. als de verdachte chauffeur Kamil E. maakten gebruik van hun laatste woord, waarin ze medeleven toonden aan alle nabestaanden. ”Dat kwam heel onverwacht”, zegt Akefi. ”Op het moment dat ze begonnen te praten leek het echt alsof ze recht tegenover me stonden. Ik vond het heftig en weet ook niet zo goed of ik het moet geloven of niet. Ze hadden het opgeschreven terwijl het echt hele simpele zinnen zijn die je ook kan uitspreken als je het echt meent.”
Voor rechtbankverslaggever Saskia Belleman kwam het ook als een verassing dat de vermeende schutter Delano G. gebruik maakte van zijn spreekrecht. Op alle procesdagen beriep hij zich tot nu toe op zijn zwijgrecht. ”Hij heeft nooit iets willen zeggen. Als je het nou echt niet gedaan hebt of als je iets ter verdediging kunt aanvoeren waarom zou je dat dan niet vertellen? Op zo’n moment komt zo’n spijtbetuiging niet zo heel oprecht over. De enige manier waarop je de familie en Tahmina zou kunnen helpen is als je gewoon vertelt wat jou ertoe gedreven heeft, wat er precies gebeurd is en in opdracht van wie. En dat hebben ze niet gedaan.”
Beveiliging De Vries
Na de moord op Peter R. de Vries werd er veel gesproken over dat hij beveiliging weigerde. Onterecht volgens zijn partner Tahmina Akefi. De Vries wilde geen persoonsbeveiliging, maar dat wil niet zeggen dat hij helemaal geen beveiliging wilde. ”Ik heb letterlijk aan Peter gevraagd: ‘als je geen persoonsbeveiliging wilt, waarom laat je dan niet je vaste routes beveiligen?’ Toen zei hij letterlijk: ‘dat doen ze niet, het is alles of niets.’ Het is dus of persoonsbeveiliging, of je bekijkt het maar. Dat waren de opties.”
Raar, volgens advocaat Peter Plasman. ”Mij bekruipt ook de gedachte of er niet nog een andere mogelijkheid was geweest. Dat was bijvoorbeeld als de risicotaxatie goed was geweest, dat ze gewoon veel harder hadden moeten zijn tegen Peter R. wat betreft het bijstaan van die kroongetuige. Dat ze hadden moeten zeggen, als de kaarten zo liggen dan gaan we dat niet doen. Justitie had in het Marengo-proces de gedachte dat ze die kroongetuige echt hard nodig hadden. Het kan best zo zijn geweest dat die kroongetuige heeft gezegd, als Peter R. mij niet mag bijstaan, dan haak ik af als kroongetuige. Ik weet niet of het zo gelopen is. Maar één ding vind ik wel. Als duidelijk werd hoe groot het risico is, met die melding van die achtervolging en dat hij op een dodenlijst staat. Dan moet je ook de stap zetten dat je het te riskant vindt en dat je er helemaal dwars voor gaat liggen.”
