Dakloze jongeren zitten in Nederland in een uitzichtloze situatie
Dakloze jongeren zitten in Nederland in een uitzichtloze situatie. Uit recent onderzoek van Het Vergeten Kind blijkt dat ze gemiddeld 11 maanden zonder permanente woonplek leven. Geld dat beschikbaar is om de situatie te verbeteren, wordt door gemeentes vaak verkeerd besteed. We bespreken met Directeur van Het Vergeten Kind, Margot Ende- van den Broek, en (voormalig) daklozen Ashley en Keith wat er moet veranderen.
Gemeenten weten niet hoeveel dak– en thuisloze jongeren er zijn. Veel van die jongeren leven onder de radar, met alle gevolgen van dien, zo blijkt uit onderzoek van Het Vergeten Kind. Ashley en Keith weten hoe het is om maanden van plek naar plek te verkassen. “Een week is het leuk, maar elf maanden, dan wordt het een heel ander verhaal”, vertelt Ashley, die maanden lang bij vrienden, familie en kennissen overnachtte.
“Je kunt bij veel mensen een x aantal dagen blijven”, vertelt ze. “Maar deze mensen hebben ook gewoon hun eigen leven. Ik lig daar op een bank, ze moeten hun huis openstellen, dus ik kan daar niet altijd blijven. Mijn eigen plek had ik niet, dus ik heb elf maanden lang vanalles moeten regelen. Ik hield geen vrienden meer over en heb dat allemaal opnieuw moeten opbouwen.”
Gemeente doet niks
Daar komt bij dat er weinig tot geen hulp kwam vanuit de gemeente, iets waar Ashley wel moeite voor deed. “Ik werd achttien in jeugdzorg en dat was einde verblijf. Mijn tassen stonden letterlijk buiten. Ik ging toen naar de gemeente. Dat leek me het meest logisch om te doen. De gemeente was helaas niet heel behulpzaam. Ik heb drie maanden lang iedere dag aan de deur van de gemeente gestaan. Ik kreeg als antwoord: bewijs maar dat je dakloos bent. Een 18-jarig meisje gaat toch niet voor de lol vertellen dat ze dakloos is?
