Barbara Baarsma pleit voor persoonlijk CO2-budget
Een persoonlijk CO2-budget met een maximale uitstoot, daarvoor pleit hoogleraar toegepaste economie Barbara Baarsma. De uitstoot van CO2 moet drastisch omlaag en daarom moeten we met creatieve oplossingen komen, vindt ze. Wie meer wil uitstoten kan rechten van anderen kopen die dat niet willen.
Per persoon een eigen CO2-budget per jaar. Op die manier hoopt hoogleraar Barbara Baarsma de opwarming van de aarde tegen te gaan, al is het voor haarzelf ook niet de ideale oplossing. “Het is niet de gedroomde oplossing en hij heeft ook heel veel nadelen, maar ik vind kritiek een luxe als je niet met een alternatief komt”, aldus Baarsma.
Uitstootrecht
De econoom denkt dat het kabinet anders moet omgaan met het klimaatbeleid. “Er staan op dit moment vele miljarden klaar om de economie te vergroenen. Dat is zeg maar een wortel, maar als je geen stok hebt om dat geld de goede kant op te laten groeien door beprijzing, gaat het niet werken. Met deze ‘carbonwallet’ heeft iedereen een persoonlijke hoeveelheid uitstootrecht. Mensen die weinig uitstoten zullen uitstootrecht overhouden en het idee is dat die huishoudens het overschot aan rechten kunnen verkopen aan mensen die tekort komen.”
Maar hoe gaat zoiets in zijn werk? Gaat een computer bijhouden hoe vaak we onder de douche staan, de oven gebruiken of de verwarming aanzetten? “Ik snap dat het allemaal heel eng klinkt, ik hou ook erg van mijn privacy. Maar het doel is dat we de klimaattransitie betaalbaar houden, juist ook voor mensen met een smallere portemonnee. Daarom ligt dit gedachte-experiment op tafel. Met een blockchaintechnologie kun je aangeven hoeveel je hebt uitgestoten, maar niet waaraan. Dat laatste gaat niemand wat aan”, zegt Baarsma.
CO2-budget niet de hoofdoplossing
Uiteindelijk hoopt ook Baarsma zelf dat een CO2-budget voorkomen kan worden. “Laten we hopen dat het niet nodig is en dat we kiezen voor de hoofdoplossing. Dat is beprijzen van broeikasgassen door de hele economie. Van grote vervuilers tot kleine consumenten, waarbij de grootste vervuilers veruit het meest betalen.”