Bart Wallet: ”Hier is iemand geframed als dader op flinterdun bewijs”
Uitgeverij Ambo Anthos biedt excuses aan voor een boek over het verraad van Anne Frank. Een team van experts concludeerde daarin dat de Joodse notaris Arnold van den Bergh waarschijnlijk het adres van het Achterhuis had doorgespeeld naar de Duitsers. Onmiddellijk na publicatie van het boek, kwam er van tal van kanten kritiek op het onderzoek. Historicus Bart Wallet was al kritisch op de conclusie van de experts en verwacht ook van hen excuses. Hij schoof aan bij Op1, samen met journalist Ronit Palache.
Tunnelvisie
Volgens Wallet zijn de schrijvers van het boek begonnen met het idee dat ze de verrader moeten vinden. ”Er is een enorme lijst gemaakt met allemaal mogelijke daders. Al die scenario’s worden een voor een weggestreept, totdat er eentje overblijft. En dat is Van den Bergh. Er gebeurt dan iets heel raars in de argumentatie, want dan wordt de bewijslast omgedraaid. Er wordt eigenlijk vanuit gegaan, hij is het, en dan moet je maar bewijzen dat hij het niet is. Dat is een soort tunnelvisie die dan ontstaat. Alles wat die man kan ontlasten wordt niet gezien.”
”Wat wij als historici altijd doen, wij willen recht doen aan het verleden en recht doen aan de mensen in het verleden. Hier is eigenlijk onrecht aangedaan. Hier is iemand geframed als dader op flinterdun bewijs.”
Lafhartig excuus
Volgens Ronit Palache is het excuus van uitgeverij lafhartig. ”Het was een brief die alleen gericht was aan de auteurs van de uitgeverij. In tekst die ze sturen staat dat ze de verontschuldigingen aanbieden aan iedereen die zich gegriefd voelt. Maar als je excuses aanbiedt aan iedereen die zich gegriefd voelt, dan kan je natuurlijk nooit je bericht alleen maar tot de auteurs van je eigen uitgeverij wenden. Dus dat is wel vreemd, ambigu. Het was geen openbaar bericht.”
”Er werd op alle voorpagina’s, van alle grote kranten geadverteerd voor dit boek. Er zit ook een groot commercieel belang aan deze hele kwestie en dat maakt dat het een enorm nare smaakt krijgt want ondertussen gaat het verdacht weinig over de vermoorde mensen Edith, Margot en Anne Frank. Het wordt nu een soort cluedo-spel met zeer bedenkelijke conclusies, maar dat is in essentie niet waar het over gaat.”
