Ellie Lust had twijfels toen de politie voor het eerst meedeed aan Pride
Pride Amsterdam, het festival om te vieren dat je kunt zijn wie je bent en mag houden van wie je wilt, viert deze week zijn 25e jubileum. Is de viering genoeg met zijn tijd meegegaan, of is het te bloot, te commercieel, te mannelijk en te wit? Bij Op1 vertellen voormalig politiewoordvoerder Ellie Lust, Pride ambassadeur Dolly Bellefleur en artiest Jeangu Macrooy wat de Pride voor ze betekent en blikken ze vooruit op de toekomst.
Politie en Pride
Ellie Lust is groot fan van Pride Amsterdam. “Het is echt een zee van liefde waar je doorheen komt.” Toch had Lust de eerste keer dat ze met de politie op zo’n boot stond, twijfels. “De politie wil zichzelf zichtbaar maken, maar we waren voorzichtig want die parade staat vol naaktheid, en hoe behoudt je dan je professionaliteit? Achteraf was het een geweldig idee.”
Hard nodig
In 71 landen is homoseksualiteit verboden, in 11 landen is er nog steeds de doodstraf voor. Lust: “De Prideweek is niet alleen de botenparade, het is veel meer dan dat. Er is een heel programma waarin ook mensen uit dat soort landen worden uitgenodigd, om zich sterker de maken en met nieuwe kracht terug te gaan naar hun land.”
“Ik ben weleens tijdens een optreden in elkaar geslagen.” Ze maakte een grap over een man in het publiek met lang haar, dat hij zijn haar moest opsteken. De situatie met de in elkaar geslagen Frédérique uit Amstelveen haalt voor haar dan ook gevoelens naar boven: “Hoe goed je ook wordt opgevangen, het laat toch een litteken achter voor de rest van je leven.”
