”Marokko kiest ervoor de regie in eigen hand te nemen”
Het dodenaantal na de verwoestende aardbeving in Marokko is opgelopen tot bijna 2500: de dodelijkste aardbeving in het land in zestig jaar. Toch komt hulpverlening maar langzaam op gang. Hoe kan dat? We praten over de ramp met Marokkaanse Nederlanders Abdelkader Benali en Rahma el Mouden en bellen met Mustafa Marghadi, die in het rampgebied is.
Drie dagen na de dodelijkste aardbeving in decennia wordt duidelijk hoe groot de ravage is in Marokko. Toch komt hulp maar mondjesmaat op gang. ”Ik denk dat Marokko het zelf wil doen”, zegt Abdelkader Benali. ”Ze vinden het een beetje te vroeg om meteen vliegvelden vol te gooien met buitenlandse hulpverleners die dan misschien onnodig al die wegen blokkeren. Ze hebben hun eigen mensen ter plaatste. Het Rode Kruis zit er met 17.000 vrijwilligers. En er zijn dekens genoeg in Marokko, die worden naar binnen gevlogen.”
”Het heeft ook een beetje te maken met de nieuwe geopolitieke verschuivingen in de wereld. Ze zijn een autonoom land en willen niet de hele tijd vragen aan het westen om ons te komen helpen. Ze gaan het eerst zelf doen en kiezen dan wel welke partij als eerste binnenkomt. Dat is ook redelijk snel gebeurd, met Groot-Britannië, Israël, Verenigde Arabische Emiraten, Qatar en Spanje. Ik denk dat er de komende dagen wel meer hulptroepen binnenkomen.
”Ze kiezen er echt voor om de regie in eigen hand te nemen. En ze moeten ook wel. Een aardbeving wil je niet, maar als er nou één plek is in Marokko waar je hem niet wilt hebben, dan is het dit gebied.”
