”Tien jaar na de Bijlmerramp ben ik weer gaan leven”
Dinsdag is het precies dertig jaar geleden dat een Israëlisch vrachtvliegtuig neerstortte in de Bijlmer. De ramp veranderde het leven van Marléne Truideman, die haar twee kinderen verloor, dominee Otto Ruff en journalist Vincent Dekker voor altijd. Ze vertellen bij Op1 wat voor impact deze ramp op hen heeft gehad en waar ze nu, 30 jaar later, staan.
De avond van 4 oktober 1992 veranderde het leven van Marlène voor altijd. Ze verloor haar beide kinderen bij de Bijlmerramp. ”Ik ben nu een heel andere vrouw dan kort na de ramp. De jaren daarna waren vreselijk. Je kan het niet beseffen wat je is overkomen. Je denkt dat je midden in een nachtmerrie zit en je hoopt eruit te komen. Maar dat bleek achteraf valse hoop te zijn. Ik ben heel jong moeder geworden en daar heb ik bewust voor gekozen. Want dan kan ik heel lang genieten van mijn kinderen. En als je dan hoort dat ze omgekomen zijn, dat is met geen pen te beschrijven. De eerste jaren had ik zoiets van, waarom leef ik nog? Ik wilde eigenlijk ook heel gauw gaan. Maar na verloop van tijd dan pak je jezelf bij de kraag. Je gaat door om de kinderen, die toch wel je leven hebben verrijkt, om in hun nagedachtenis verder te leven. Tien jaar na de Bijlmerramp ben ik weer gaan leven. Ik was er wel lichamelijk, maar geestelijk was ik eigenlijk dood.”
