”Afgelopen donderdag werden onze kinderen wakker toen er een bombardement bij de nabijgelegen militaire luchtmachtbasis was”
Hoe kom je de dagen hier door, als je familie en vrienden aan het front in Oekraïne vechten voor hun land. Vita de Geus-Kovalenko heeft dagelijks meerdere keren contact met haar familie in Oekraïne en doet wat ze kan om haar naasten te ondersteunen. Nico de Borst heeft kindertehuizen in de buurt van het zwaar beschoten Charkov. De angst dat het contact plotseling verbroken wordt blijft er altijd. Bij Op1 vertelt ze meer over de situatie van haar vrienden en familie en bellen we live met oorlogsverslaggever Hans Jaap Melissen vanuit Kiev.
Zware explosie
Hans Jaap Melissen hoorde in Kiev een zware explosie bij een treinstation. ”Het is waarschijnlijk een neergehaalde kruisraket. Die heeft waarschijnlijk een leiding van het warmtenet geraakt. Er wordt gewaarschuwd dat in een deel van de stad de verwarming gaat uitvallen. Het is een kruisraket geweest die waarschijnlijk onderweg was naar het Ministerie van Defensie want dat ligt daar niet zo heel ver vandaan. De Russen hebben aangegeven dat zij regeringsdoelwitten zouden gaan treffen. Net zoals ze gisteren gezegd hebben dat ze communicatiesystemen gaan treffen en toen was er een aanval op de tv-toren van Kiev.”
Leef je nog?
Vita de Geus-Kovalenko heeft familie in een dorpje op ongeveer 200 kilometer van Kiev. Ze belt drie keer per dag met haar familie en de eerste vraag is dan niet hoe het gaat, maar leef je nog. ”Je wordt wakker en gaat je lijstje af. Iedereen bellen, even checken, het is heel kort. Leef je nog? Heb je iets nodig? Hoe is de nacht gegaan?” Ook buiten de steden is het onveilig. Het leven van de familie van Vita ziet er al zeven dagen hetzelfde uit. ”De kelder in, daar slapen en dan eventjes naar buiten maar ze moeten opletten wanneer ze naar buiten kunnen.”
Kinderen geëvacueerd
Nico de Borst heeft kindertehuizen in de buurt van het zwaar getroffen Charkov. ”Afgelopen donderdag werden onze kinderen wakker toen er een bombardement bij de nabijgelegen militaire luchtmachtbasis was. Ze werden wakker door het gedonder van de bombardementen en omdat er een aantal ramen uit de slaapkamers werden geblazen door de drukgolven. Dat is gewoon een traumatische ervaring. Afgelopen zondag hebben we ze geëvacueerd. Vanmorgen kreeg ik het juichverhaal, daar was ik zo verschrikkelijk blij mee, dat ze in Moldavië waren.”
