Baukje Kempe en Vito Shukrula over de impact van undercoveragenten
De vriend van Baukje Kempe werd verdacht van moord, maar bewijs ontbrak. En dus besloot de politie undercoveragenten in te zetten. Bijna anderhalf jaar lang deed een groep agenten zich voor als hun beste vrienden. Ad werd vrijgesproken en inmiddels loopt er een hoger beroep, maar door de actie vertrouwt Baukje helemaal niemand meer. Bij Op1 schuift ze samen met advocaat Vito Shukrula aan om te vertellen over de impact van deze omstreden undercoveroperaties.
Baukje werd voor het eerst benaderd op de Dutch Designweek in 2017. Tijdens die week mocht Baukje haar kunst tentoonstellen en een meisje dat zichzelf Sanne noemde leek geïnteresseerd. “Een paar dagen later kreeg ik een mailtje dat ze wilde afspreken om langs te komen en de kunst in het echt te bekijken. Uiteindelijk kwamen zij en haar vriend Patrick bij ons langs op de boot”, aldus Baukje. Tijdens de afspraak verkocht Baukje een kunstwerk, waarna de undercoveragenten steeds vaker langskwamen. “In het begin waren ze vooral geïnteresseerd in de schilderijen, maar ze kwamen steeds vaker langs en we raakten bevriend.”
Klusjes
Ondertussen kreeg Ad steeds meer klusjes te doen van Patrick die zich voor deed als crimineel. “Hij was ook een beetje zo’n patser met een dikke wagen en Ad mocht meerijden in de auto. Het kwam op mij allemaal niet zo crimineel over. Ik had wel het idee dat het niet helemaal pluis was, maar zolang het niks met drugs te maken had, leek het mij allemaal wel oke.” Uiteindelijk wilde undercoveragent Patrick dat Ad liet zien hoe stoer hij was, waarop Ad bekende 20 jaar eerder een moord te hebben gepleegd. “Het was heel heftig. De politie kwam binnenvallen, Ad werd gearresteerd en ook ik werd meegenomen voor verhoor.”
Luister hier het verhaal van Baukje terug in de podcast Grijs Gebied
Bekentenis
Hoe kan het dat agenten zo ver gaan om een bekentenis uit iemand te krijgen. Advocaat Vito Shukrula kan daar meer over vertellen. “Voor Baukje en Ad lijkt het natuurlijk alsof deze mensen plots in hun leven verschijnen, maar in werkelijkheid is hun hele leven al lang in kaart gebracht. Ze creëren als het ware een web om hen heen en sluiten ze af van de buitenwereld. Ze hebben anderhalf jaar lang op Ad ingewerkt, waarna hij uiteindelijk bekent. Ze hebben nauwelijks gesprekken opgenomen, waardoor het allemaal heel erg mistig is. Daarom is Ad ook vrijgesproken. De rechtbank kan niet controleren waarom hij deze dingen heeft gezegd.”
