ChristenUnie-leider Gert-Jan Segers: “Dit is echt de allerlaatste kans voor het politieke midden”
Dinsdag gaat informateur Remkes het debat aan met een kritische Tweede Kamer. Zijn advies: een kabinet met dezelfde partijen als de afgelopen vier jaar. Gert-Jan Segers stapt met zijn partij dus toch in de formatieboot met hetzelfde kabinet. Waarom gaat het nu anders zijn? Maandagavond bij Op1 bespreken we het met de leider van de ChristenUnie.
D66 en ChristenUnie
De ChristenUnie gaat toch de onderhandelingen aan met het oude kabinet. Segers vertelt dat dit niet iets was waar zijn partij op aangestuurd had. “Ik had het prima gevonden als er een ander meerderheidskabinet had gekomen, of een minderheidskabinet.” Dat leek eerder ook te gaan gebeuren, met de blokkade van D66. Zij wilden echt niet samenwerken met de ChristenUnie. Segers: “Ik heb dat nooit persoonlijk opgevat. Het is een keuze van D66 geweest en dat vind ik helemaal legitiem.”
De blokkade werd opgeheven, maar wat was voor de CU de doorslag dat ze toch wilden meepraten? “Wij hebben altijd gezegd niet de laatste blokkade te willen zijn.” Segers noemde vier jaar geleden de huidige coalitie al de laatste kans voor het politieke midden. “Dan is dit echt de aller- allerlaatste kans. En dan wil ik niet degene zijn die dat opblaast, maar dan wil ik het een serieuze kans geven.”
De verschillen tussen D66 en de ChristenUnie lijken groot, maar vallen wel mee, aldus Segers. “Op onderwerpen verschillen wij, maar andere onderwerpen zoals klimaat en immigratie liggen we juist dichtbij elkaar.”
Kapotmaken
Informateur Remkes liet in een persmoment weten dat hij het idee heeft dat men in de politiek meer bezig is met kapotmaken, dan met heel maken. Segers kan zich hier heel goed in vinden. Ook Remkes zelf lag onder vuur omdat hij te diep in het glaasje zou kijken tijdens onderhandelingen. “Dat was een totaal misplaatste spin, dat was echt ontzettend lelijk.”
Segers noemt ook de persoonlijke aanvallen op Sigrid Kaag. “Dit is een wereld die wij blijkbaar met elkaar in stand houden.” Hij vult aan: “Ergens zijn wij er allemaal verantwoordelijk voor, wat voor cultuur wij overeind houden. Het is echt politiek met een kleine p.”
